پوشش گیاهی افغانستان
پوشش گیاهی افغانستان
در جاهای مختلف افغانستان پوششهای گیاهی متنوعی می توان دید. عوامل آب و هوایی و جنس خاک در پراکندگی رویشهای گیاهی کشور نقش به سزایی دارند.
- در شمال افغانستان درخت های تبریزی و بید ، درختچه های گز و انواع نی در بستر دره ها و در کناره رودها ( به خصوص سواحل جنوبی آمودریا ) چمن زارهای پوشیده از علف ، بوتهای کوچک درمنه و درختهای پراکنده ی پسته می رویند .
- در مناطق کوهستانی افغانستان از قبیل هندوکش ، کوه بابا ، سفید کوه ، فیروز کوه و ... در ار تفاع بیش از 4000 متری برف های دائمی مسلط هستند و عموما گیاهی وجود ندارد. ولی در داخل دره ها و کوه پایه ها ، عموما درختان چنار به صورت پراکنده فراوان است . تنها در مناطق مرکزی افغانستان ،درسال 1378 شمسی درحدود بیست میلیون درخت چنار وجود داشته است که از چوب آن برای ساخت مساکن و غیره استفاده می شود .دامنه ی این کوه ها دارای مراتع غنی هستند که در فصل گرم سال چراگاه میلیون ها دام می باشد .
- در شرق و جنوب شرقی افغانستان متنوع ترین پوشش گیاهی دیده می شود. در جنگلهای این ناحیه درختان سوزنی برگ مانند درخت لمنز، نشتر، سرپ، جلغوزه، ارچه و غیره و درختان پهن برگ مانند بلوط، زیتون و ... دیده می شود. در افغانستان میلیونها درخت زیتون خودرو در ولایات پکتیا، ننگرهار، لغمان و کنرها وجود دارد، که به ویژه در نورستان یک ناحیا نسبتا وسیع در حدود 2000 هکتار از اراضی را اشغال کرده است. علاوه بر آن کوه های منطقه نورستان، پوشیده از درختان بلوط ، صنوبر، سرو آزاد، عرعر، چهار مغز و ... می باشد.
- در شمال و شمال غربی کشور جنگلهای پسته به صورت انبوه وجود دارند. جنگلهای پراکنده و بوته ای، بنا بر مساعدت آب و هوا به صورت پراکنده در دامنه ی کوهستان ها و دشتها، در نقاط مختلف کشور می رویند.
در جنوب و جنوب غربی کشور که دارای آب و هوای گرم و خشک است، مقدار بارندگی در طول سال خیلی کم بوده و از 100 میلی متر فراتر نمی رود. همچنین در بیابانهای این ناحیه مانند دشت مارگو، ریگستان و دشت بکوا و جنوب گرشک ، ولایت نیمروز، جنوب فراه گیاهانی می رویند که در برابر خشکی و گرمای هوا، جنس نامساعد خاک و شوری ناشی از تبخیر آب مقاومند. از جمله ی این گیاهان، درمنه، بوته های تاغ و سیف، درختچه ی گز و بوته های خاردار را می توان نام برد.
جنگلات طبیعی افغانستان
البته تمامی کوههای افغانستان جنگلداراست به استثنای کوههای غربی که عاری از جنگل می باشند. جنگلات افغانستان عموما به دو دسته تقسیم می شوند، میوه دار و غیرمیوه.
در نواحی بدخشان ،قطغن کناره های آمودریا ،جنگلات انبوهی وجود دارد. مثلا در کوههای قره باتر ، نهرین ،دوشی و کیله گی ،غوری ،تاله و برفک ،نیک پی ، عنبرکوه،خان آباد ،دره اشکمش ، کوه ممئی ،تالقان ،کشم، درایم ، چاه آب، حصص جرم علاوه بر دیگر اشجار پسته و بزغنج نیز وجود دارد . علاوه بر آن در نواحی بادغیس پسته زاری وجود دارد که کمتر از پسته زار خان آباد نیست.
کوههای پنج شیر ،نجراب ، تکاب ، نورستان ، کنرها ،سفید کوه ،جاجی ،چمکنی ، منگل ، مچلغو ،طوطی خیل ،جدران ، ارگون ، تنی ، درگی ، زمبر، للندر، گربزو و.... نیز دارای هر نوع درخت میوه دار از قبیل جلغوزه ،امروک ، بادام، جوز، انگور ، سیب و غیره می باشد و جنگلاتی که در کوههای کنر و نورستان وجود دارد عمرشان به 400 سال می رسد.
ساحه جنگلی افغانستان
1- علاقه کنر 18000 هکتار مساوی به 180 میلومتر مربع
2- علاقه جنوب بار گندی 12000 هکتار مساوی به 120 کیلومتر مربع
3- علاقه شمال بار گندی 11000 هکتار مساوی به 110 کیلومتر مربع
4- علاقه گرمسالک 39000 هکتار مساوی به 390 کیلومتر مربع
5- علاقه پارون 49000 هکتار مساوی به 490 کیلومتر مربع
6- علاقه کامدیش 18000 هکتار مساوی به 180 کیلومتر مربع
7- علاقه پاشگل 14000 هکتار مساوی به 140 کیلومتر مربع
8- علاقه بریکوت 10000 هکتار مساوی به 100 کیلومتر مربع
9- علاقه اسمار 23000 هکتار مساوی به 230 کیلومتر مربع
مجموع : 194000 هکتار مساوی به 1940 کیلومتر مربع
نمایی از تپه های ولایت کندوز در شمال افغانستان
نمایی از جنگلات پسته ولایت بادغیس در شمال افغانستان
نابودی جنگلات طبیعی درولایت بغلان
